پهپاد رادارگریز جدید چین با طراحی متفاوت
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۱۵۸۷۹
در آسمان جنوب غربی چین، گروهی از محققان در حال آزمایش طرح بال جدیدی هستند که به گفته آنها میتواند به هواپیماهای بدون سرنشین کمک کند تا بهتر از چنگ رادار فرار کنند.
به گزارش ایسنا، «ژانگ لیو» که تیم تحقیقاتی را رهبری میکرد و در توسعه جنگنده رادارگریز J-۲۰ چین و سلاحهای مافوق صوت شرکت داشت، گفت: شکل این هواگرد رادارگریز به دقت برای آیرودینامیک و رصد کم طراحی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته محققان، سکانهای مکانیکی میتوانند سطح هواپیمای طراحیشده را مختل کنند و به طور قابلتوجهی مقدار ناحیه انعکاسدهنده رادار را افزایش دهند و در نتیجه سطح مقطع راداری را افزایش دهند. قطعات مکانیکی نیز با ایجاد شکاف، لبههای تیز و برجستگی باعث قطعهبندی بال میشوند. به گفته آنها، این عناصر ناهموار روی سطح بال سبب ایجاد یک محیط کششی و انعکاس راداری اضافی میشود.
سُکّان (rudder) ابزاری است که در شناورها و هواگردها برای تغییر جهت حرکت بکار میرود. سکان عموما از یک تیغه و میله و لولا تشکیل شده و به پاشنه شناور متصل است و در زیر آب قرار دارد. سکان به بدنه ناو یا هواپیما لولا شده است و با حرکت دادن دسته یا اهرمی به چپ و راست میچرخد. این صفحه جریان شاره را در اطراف بدنه ناو یا هواپیما تغییر میدهد و بدین وسیله جهت حرکت آن را عوضمیکند.
هدایت یک هواگرد با استفاده از هوای موتور جت فشرده خود ایده جدیدی نیست. در دهه ۱۹۷۰، ارتش ایالات متحده یک پروژه تحقیقاتی را برای افزایش قابلیت جابجایی بمب افکنهای کم سرعت با معرفی هوای با گردش سریع به بالها آغاز کرد.
DEMON، یک هواپیمای آزمایشی که توسط شرکت صنایع دفاعی و هوافضایی بریتانیایی بیایئی سیستمز (BAE Systems) ساخته شده است، همچنین مانورهای «جاتو» را در سال ۲۰۱۰ انجام داد. جاتو نوعی برخاست با کمک به منظور کمک به هواگردهایی با بار بیش از اندازه برای برخاستن به واسطه فراهم کردن رانش بیشتر با استفاده راکتهای کوچک است.
به گفته تیم ژانگ، اما هیچ هواگردی که قادر به اجرای همزمان دور زدن و حرکت کردن باشد، وجود نداشته است. تغییر مسیر هواپیما میتواند به قدرت زیادی نیاز داشته باشد، به خصوص در هنگام صعود، اما کشیدن هوای بیش از حد تازه از موتور میتواند منجر به از دست دادن سریع نیروی رانش شود. برای حل این معضل، تیم ژانگ هوای اضافی را از توربین کمپرسور موتور منحرف کرد، طراحی بیسابقهای که به جداسازی کامل جمعآوری گاز و تولید نیروی رانش منجر شد.
محققان چینی بدون افشای جزئیات گفتند که راهی برای خنک کردن موثر حجم زیادی از جریان جت هوای گرم پیدا کردهاند. بر اساس این مقاله، یک محرک قرار داده شده در زیر بال که جریانهای هوایی را که از جهات مختلف به بیرون پرتاب میشود را کنترل میکند، گشتاور کافی برای هدایت کشتی ایجاد میکند.
در طی یک پرواز آزمایشی، محققان گفتند پهپاد آنها قادر به انجام مانورهای نرم و سریع، با زمان پاسخ کمتر از ۰.۰۲ ثانیه از دستور تا عمل بود که این امر نشان دهنده پتانسیل فناوری جدید برای جایگزینی اجزای مکانیکی در پرواز است. به گفته محققان، این پاسخ سریع با استفاده از حسگرهای پیشرفته و دیگر فناوریهای توسعهیافته داخلی امکانپذیر شد.
چین همچنین در حال توسعه یک بمب افکن رادارگریز دوربرد و فنآوریهای جدید برای بهبود عملکرد پروازی چنین هواگردهایی است، تیم ژانگ گفت که فناوری جدید آنها میتواند کاربردهایی در هواپیماهای جت موجود یا آینده پیدا کند و به لطف طراحی ساده عملکرد پرواز را با هزینه نسبتاً پایین افزایش دهد.
در حالی که محققان جزئیات فنی کمی در مورد ساختار محرک خود در این مقاله ارائه کردند، آنها گفتند که در طراحی آنها اکثر اجزای پیچیده مانند یک کمپرسور اضافی، یک ژنراتور الکتریکی و مخازن ذخیره گاز فشار بالا و تاق ضربی را حذف کردهاند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: چین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۱۵۸۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختراعی که «مرد عنکبوتی» را بیاعتبار میکند!
یک پیشرفت جدید میتواند دستیابی به قدرت خزیدن روی دیوار مرد عنکبوتی را آسانتر از همیشه کند. دانشمندان سنگاپور از یک پلیمر حافظهدار، چسبی قوی و قابل استفاده مجدد ساختهاند که با تغییر دما به سطوح میچسبد و از آنها جدا میشود.
به گزارش ایسنا، این پلیمر که اپوکسی E44 نامیده میشود و در دمای اتاق یک پلاستیک سخت و شیشهای است، پس از گرم شدن، شکلی نرم و لاستیکی به خود میگیرد. در این حالت، میتواند به شکافهای سطوح دیگر نفوذ کند و اگر در همان حال سرد شود، پیوندهای بسیار قوی ایجاد میکند. برای جدا کردن آن تنها کاری که باید انجام دهید، این است که دوباره آن را گرم کنید.
به نقل از نیواطلس، در آزمایشهایی که توسط دانشمندان دانشگاه فناوری نانیانگ (NTU) سنگاپور انجام شد، این چسب توانست بر روی طیف وسیعی از بافتهای مختلف بچسبد و هیچ اثر چسبندهای از خود بر جای نگذارد. از طریق آزمایش، محققان دریافتند که بهترین شکل برای این ماده، مجموعهای از ساختارهای مو مانند به نام فیبریل است که هر کدام چند میلیمتر عرض دارند.
به عنوان مثال، در یکی از دستگاهها از فیبریلهایی با سطح مقطع ۱۹.۶ میلیمتر مربع (۰.۰۳ اینچ) استفاده شد که هر کدام میتوانند تا ۱.۵۶ کیلوگرم (۳.۴ پوند) را تحمل کنند. افزودن فیبریلهای بیشتر، حداکثر وزنی را که ماده میتواند تحمل کند، افزایش میدهد.
پروفسور جیمی هسیا (Jimmy Hsia)، نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: این فناوری برای دستگیرههای چسبنده و رباتهای کوهنوردی بسیار مفید خواهد بود و ممکن است روزی به انسانها اجازه دهد مانند یک مرد عنکبوتی واقعی از دیوارها بالا بروند.
با این حال هنوز برای مرد عنکبوتی شدن زود است. این چسب حافظهدار کاملا آماده نیست. برای شروع، این چسب باید تا ۶۰ درجه سانتیگراد حرارت داده شود تا از سطح جدا شود که رسیدن به آن دما با استفاده از سشوار یک دقیقه طول میکشد. پس از فشرده شدن روی سطح، حدود سه دقیقه طول میکشد تا آنقدر خنک شود که در جای خود قفل شود. این دما و سرعت عمل برای بسیاری از کاربردها مناسب نیست، اگرچه ممکن است برای مصارف صنعتی مانند گیرههای رباتیک که بارهای سنگین را حمل میکنند، کار کند، اما محققان میگوید که با کار بیشتر میتوان این محرکها را تغییر داد.
دکتر لینگهو چانگهونگ (Linghu Changhong)، نویسنده اول این مطالعه میگوید: یافتههای ما نشان میدهد که کاهش زمان انتظار تا چندین ثانیه امکانپذیر است و دما را میتوان به دمای نزدیک بدن کاهش داد که به طور چشمگیری امکان استفاده از آن در شرایط مختلف را ممکن میکند. محرکهای تغییر ماده از یک حالت به حالت دیگر نیز میتواند متفاوت باشد، مانند استفاده از جریان الکتریکی یا نور به جای دما.
در نهایت، محققان میگویند که این روش میتواند برای ساخت رباتهایی که میتوانند از سطوح بالا بروند یا برای وسایل بالا رفتن مانند دستکش و چکمه برای انسان استفاده شود.
انتهای پیام